"กราฟิกฟองสบู่"

เกือบๆ ระยะเวลา 2 ปีนับจากเริ่มก่อตั้งนิตยสาร CG+ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผม มีโอกาสได้พบปะ พูดคุย เจอะเจอกับ Thai Designers ที่มีฝีมือมากมายหลายคน รวมถึง การมีโอกาสเข้าไปดูงานทั้งในและต่างประเทศ รวมถึงกับมหาวิทยาลัยที่เปิดสอนหลักสูตร ออกแบบและ Multimedia ในเมืองไทย ปัจจุบันจึงเกิดมีคําถามหนึ่งที่อยากจะร่วมแชร์กับ เพื่อนๆ ผู้อ่านและคนที่กําลังทํางานอยู่ในวงการว่า ฟองสบู่ นี้ใกล้จะแตกหรือยังถ้ายังแล้ว เมื่อไรกันล่ะ ? แล้วตอนนี้เราเริ่มจะใกล้จุดอิ่มตัวกับงานกราฟิกกันแล้วหรือยัง

สังเกตจากที่นิตยสารกราฟิกหัวนอกเริ่มจัดทัพกันบุกเข้ามาเมืองไทย ร่ายพรรณนา ไปถึงว่าเป็นการช่วยสนับสนุนตลาดวงการ Graphic ไทยแต่ต้องเอาเงินคนไทยไปจ่ายค่า Franchise Fee ในต่างประเทศ?!?! บริษัทใหญ่ๆ หันมาทํา Brandingด้วยการจัดประกวด ออกแบบ Design (อันนี้จริงๆ แล้วเป็นข้อดีแต่พอเริ่มทํากันมากๆ แล้วมันเริ่มเขียน หลัง จากที่มีการโจษจันกันตาม Web board ทั้งหลายกับการประกวดใหญ่ๆ อาทิเช่น iDream หรือว่าการออกแบบรถ Concept Car เป็นต้น] รวมไปถึง โรงเรียนพาณิชย์ทั้งหลายที่เริ่ม ทยอยเปิดคอร์สหลักสูตร Multimedia, มหาวิทยาลัยที่เริ่มเปิดหลักสูตร Multimedia 1 ภาษาบ้าง 2 ภาษาบ้าง พยายามดึงออกให้อยู่นอกระบบ จ่ายค่าเทอมแพงๆ แล้วอ้างอิงกับ Curriculums ของมหาวิทยาลัยต่างประเทศ [แต่อาจารย์ที่สอนไม่ได้มีคุณสมบัติในการสอน งานด้านศิลปเลยหรือบางคนอาจจะยังไม่เคยจับโปรแกรมด้วยซ้ําไป] บ้างก็อ้างว่าจบแล้ว จะได้ 2 Certificate นะ แต่ทั้งๆ ที่เด็กยังไม่เคยไปต่างประเทศ ภาษาอังกฤษยังไม่กระดูก กระดึก ในโสตสัมผัสเซริเบลั่มรูหู แล้วปัญหาที่จะตามมาก็คือเด็กส่วนนึ่งจบมาแบบกระหลั่วๆ งานที่ทําออกมาก็จะกระหลั่วๆ สุดท้ายวงการก็กระหลั่วๆ อยู่กับที่ พอมากองกันมากขึ้นๆ ฟองสบู่ก็แตกกันทีละจิ้ง 2 จึง ปัญหาที่ตามมาก็จะคือเด็กตกงานกันมากมาย มาตรฐานวงการ ของไทยในต่างประเทศก็เริ่มตกต่ําลง งานโปรเจคใหญ่ๆ ก็จะหมุนเวียนกันอยู่ในวงของ Agencies โฆษณาไม่กี่เจ้าเป็นลูปวนๆ บลาๆๆ เก้าลอเก้า แบบที่เพื่อนๆ หลายๆ คนเข้าไป บ่นกันตาม Web board ทั่วไป...........ผมจะขออนุญาตไม่นั่งอุปโลกน์ทํานายทายทักวิธีร่วมด้วย ช่วยกันแก้ไขว่าเราควรจะทําเช่นใด แต่อยากจะให้เพื่อนๆ ผู้อ่านแชร์ความคิดเห็นกับ Editor's Talk ฉบับนี้