"30 ยังแจ๋ว"

ขึ้นต้นกับสวัสดีฉบับนี้ นี่ไม่ใช่เพียงชื่อของเพลงที่มีจังหวะน่าเต้นเพียงอย่างเดียว ซีจีพลัส ฉบับนี้ มาถึงฉบับ 30 ยังแจ๋วด้วยเช่นกัน หน้าปกฉบับนี้ได้รับเกียรติจากคู่หู Devil Robots วาดหน้า เต้าหูยกขบวนมากับรถตุ๊กตุ๊ก ที่ชาวต่างชาตินิยมชมชอบและกลายเป็นอย่างหนึ่งที่เห็นภาพเมื่อนึกถึง ประเทศไทย นอกจากบทสัมภาษณ์ของ 2 หนุ่มนิสัยน่ารักแล้ว ฉบับนี้ยังมีโครงการดีๆ อย่าง ActionAid มาแนะนําให้รู้จักกันด้วยสําหรับผู้อ่านที่ไม่คุ้นกับชื่อนี้เท่าไร แถมพ่วงมาด้วยผลงานของ 8 ศิลปินผู้เข้า ร่วมโครงการที่หลายๆ ท่านต้องรู้จักอย่างแน่นอน

ในทุกๆ เดือนจะมีสิ่งหนึ่งที่ทําให้ความสนใจเป็นอย่างๆ ไป แต่สําหรับเดือนนี้มันมากเกิน จนจับต้นชนปลายไม่ถูกจนดูเหมือนว่าไม่มีสิ่งน่าสนใจสักอย่าง ฝึกอะไรเลยก็ดูเหมือนจะไม่ค่อย ประสบความสําเร็จ มองตัวเองแล้วก็ชวนให้นึกถึงหลักสูตรการศึกษาในบ้านเรา หลายๆ ที่ หลายๆ สถาบันเปิดหลักสูตรที่มีวิชาเรียนยุบยับหยุมหยิม อย่างวิชาออกแบบหรือมัลติมีเดียต่างๆ จะเป็น ประเภทจับนุ่นนิด ฝึกนี่หน่อย แล้วก็จบคอร์สนี้ทั้งๆ ยังไม่ชํานาญแล้วไปเริ่มคอร์สใหม่ เป็นวัฐจักร อย่างนี้จนจบปี 4 กลายเป็นเป็ด บินได้นิด ดําน้ําได้หน่อย ลอยตัวได้นาน พอถึงคราวทํางานจริงๆ ก็ต้องวิ่งไปเข้าคอร์สแบบเฉพาะเจาะจงเพื่อเสริมให้ปีกซ้ายขวาแข็งแรงขึ้น แต่ก็มีหลายสถาบันที่ได้ ผู้บริหารรุ่นใหม่เข้าไปช่วยปรับเปลี่ยนโครงสร้างหลักสูตร เปิดสาขาที่สอนเพื่อประกอบวิชาชีพนั้นๆ โดยเฉพาะ จะสอนทั้งทีต้องฝึกให้เก่งเป็นอย่างๆ ไปเลย

แม้หลายคนจะเล็งไปที่หลักสูตรการศึกษาและโยนความผิดทั้งหมดให้ แต่ในช่วง 1 เดือน มานี่บ้าก็ได้เห็นบางสิ่งบางอย่างที่ผลักดันให้สายอาชีพการออกแบบต้องกลายเป็นวันแมนโชว์ รวม ทุกศาสตร์เป็นหนึ่งเดียวอะไรนั่น(คําพูดท่านช่างคุ้นหูจริง) สาเหตุหนึ่งมาจากบริษัทต่างๆ ในบ้านเรา ที่ขยันสรรหาเอาความสามารถร้อยแปดเข้ามาใส่ในอาชีพเดียว คนๆ หนึ่งอาจต้องทําตั้งแต่ การ ออกแบบพื้นฐาน งานทรีดี แอนิเมชั่น ทําเว็บ ตัดต่อ ประสานงาน และตกแต่งบูทในคนๆ เดียวกัน แม่เจ้า นั่นคือที่คนๆ หนึ่งต้องทํารีนี่ กราฟิกดีไซน์ เป็นงานครอบจักรวาลจริงๆ รักคนอ่าน(ซีจีพลัส) ทุกคน ค่ะ